Pięć Lat Bitcoina

Wczoraj po godzinie 18 GMT minęło dokładnie pięć lat od kiedy osoba ukrywająca się pod pseudonimem Satoshi Nakamoto opublikowała swój list i specyfikację systemu który miał zrewolucjonizować świat – Bitcoina.

Dokument zatytułowany „Bitcoin – Elektroniczny System Pieniężny P2P” przedstawił światu koncept Bitcoina i opisał jak sieć poradzi sobie z wieloma problemami które mogą wystąpić w przypadku tak ambitnego projektu. Satoshi napisał w liście:

Pracowałem nad nowym elektronicznym systemem pieniężnym, który działa w całości w sieci P2P, bez zaufanej trzeciej strony.

Największym problemem przy tworzeniu tego systemu było double-spending, czyli możliwość podwójnego wydania środków. Satoshiemu udało poradzić sobie z tym problemem. Bitcoin działa w całości w sieci P2P, czyli nie ma żadnego centralnego serwera, ani komputera który mógłby kontrolować całą sieć. Transakcje mogą być anonimowe. Dowód matematyczny wykonywanych działań (proof-of-work) służy do generowania nowych monet, i zasila sieć zapobiegając podwójnemu wydawaniu. Czysty system płatności P2P pozwala wysyłać środki przez internet bezpośrednio pomiędzy użytkownikami.

Wielu ludzi nazywa Bitcoin wirtualną walutą, ale ja nazywam go ?elektronicznym złotem?. Podobnie jak złoto Bitcoin nie ma centralnego organu który go kontroluje. Podobnie jak złoto każdy może go rozpoznać i przetestować. Podobnie jak złoto każdy może go wydobywać jeśli ma zasoby [sprzętowe]. Podobnie jak złoto zawsze będzie ograniczona ilość, co sprawia, że wartość rośnie. I podobnie jak złoto ? Bitcoin jest doskonały.

Theodor Holm Nelson ? twórca terminu ?hipertekst? 

Warto przeczytać całą „białą księgę”, ponieważ jest ona niezwykle fascynująca. Czytając można zobaczyć sposób myślenia twórcy. Niestety nie mogę opublikować tłumaczenia całego dokumentu, ale mogę zamieścić kilka bardziej interesujących cytatów:

Handel w internecie polega już niemal wyłącznie na instytucjach finansowych, służących jako zaufani pośrednicy, którzy przetwarzają płatności elektroniczne. Choć system taki wystarcza dla większości transakcji, to nadal pociąga za sobą nieodłączne bolączki modelu opartego na zaufaniu.

Potrzebujemy zatem elektronicznego systemu płatności, który będzie oparty na potwierdzeniu kryptograficznym, nie zaś zaufaniu, co umożliwi bezpośrednie transakcje między dowolnymi dwiema stronami, bez konieczności ingerencji zaufanej strony trzeciej.

System jest bezpieczny tak długo, jak „uczciwe” węzły będą wspólnie posiadać większą moc obliczeniową niż jakakolwiek grupa węzłów prowadzących atak.

W tym momencie należałoby przypomnieć, że już od wielu miesięcy sieć Bitcoin ma największą moc obliczeniową na świecie, przekraczającą 3361 Terahashy na sekundę, co w przeliczeniu na FLOPSy daje 42694 petaFLOPSa, czyli wielokrotnie więcej niż wszystkie najszybsze superkomputery łącznie. Sieć Bitcoin wykonuje jednak inny rodzaj obliczeń, dlatego nie można go porównać do żadnej innej istniejącej sieci. Wizualizacja węzłów sieci Bitcoin na świecie dostępna jest na stronie https://blockchain.info/pl/nodes-globe

Jeżeli większość mocy obliczeniowej jest sterowana przez „uczciwe” węzły, „uczciwy” łańcuch będzie rósł najszybciej i wyprzedzi wszystkie łańcuchy konkurencyjne. Aby zmodyfikować dotychczasowy blok, napastnik musiałby ponownie dokonać obliczeń w ramach proof-of-work dla danego bloku oraz wszystkich bloków po nim, a następnie dogonić i prześcignąć pracę „uczciwych” węzłów.

Zgodnie z przyjętą konwencją, pierwsza transakcja w bloku to transakcja specjalna, która tworzy nową monetę, będącą własnością twórcy bloku. Daje to węzłom zachętę do wspierania sieci i wprowadza nowe monety do obiegu, ponieważ nie istnieje żaden centralny organ do ich wydawania. Ciągły dodatek stałej ilości nowych monet jest analogiczny do poszukiwaczy złota zużywających zasoby, aby dodać złoto do obiegu.

Zachęta [nowo wygenerowane monety] może pomóc węzłom pozostać uczciwymi. Jeśli „zachłanny” napastnik jest w stanie zgromadzić więcej mocy obliczeniowej niż wszystkie uczciwe węzły, będzie musiał wybrać między wykorzystaniem jej do okradania ludzi poprzez kradzież wypłaconych dla siebie kwot, a z użyciem jej do generowania nowych monet. Bardziej powinno mu się opłacać działanie zgodnie z zasadami, ponieważ postępowanie w ramach reguł przysporzy mu więcej nowych monet niż posiadają pozostali użytkownicy razem wzięci. Stąd też nie będzie mieć sensu podważanie systemu stanowiącego podstawę jego bogactwa.

Prywatność

Tradycyjny model bankowości osiąga pewien poziom prywatności poprzez ograniczenie dostępu do informacji (i ukazywanie jej wyłącznie) uczestnikom transakcji oraz zaufanej stronie trzeciej. Konieczność publicznego ogłoszenia wszystkich transakcji uniemożliwia zastosowanie tej metody, ale prywatność można jeszcze utrzymać poprzez przerwanie przepływu informacji w innym miejscu, przy zachowaniu anonimowości kluczy publicznych. Można zobaczyć, że ktoś wysyła daną kwotę do kogoś innego, ale bez informacji pozwalającej na połączenie transakcji z kimkolwiek. Jest to podobne do poziomu informacji ujawnianych przez giełdy papierów wartościowych, gdzie czas i wielkość poszczególnych wymian, tzw. „taśma” jest udostępniana publicznie, ale bez podawania kim są strony transakcji.

Cały dokument w języku angielskim: